من وقتی وزیر آموزش و پرورش بودم [به این] فکر می‌کردم که خدا در جهنم یک جایی دارد که به اندازه ده میلیون آدم فشار عذاب هست. آنجا جای وزیر آموزش و پرورش است؛ زیرا که هر جمله وزیر آموزش و پرورش روی ده میلیون انسان نقش دارد. پس باید هوشیار باشد که این سخن در چه گستره‌ای اثر می‌گذارد و چه مسئولیتی دارد. البته وزیر آموزش و پرورش همیشه به لطف خدا امیدوار است؛ به این جهت فقط به آن جای جهنم فکر نمی‌کند. خوب؛ مثال یک کمی مطلب را برایمان نزدیک کرد. اجازه بدهید باز راجع به این مثال بیشتر صحبت کنم. در جهنم خدا یک جایی دارد که فشار عذابش مساوی هست با گناه سی و شش میلیون انسان! آنجا جای من است؛ [چرا] که حرکت و سخن و برخودم روی زندگی سی و شش میلیون انسان اثر می‌گذارد. یک بله و یک نه سرنوشت سی و شش میلیون انسان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد!

بخشی از سخنرانی شهید محمدعلی رجایی
(و اینجا هم سخنان بنده و شما روی چندین انسان تاثیر می نماید

   

ای دیده اگر کور نه‌یی گور ببین
وین عالم پر فتنه و پر شور ببین
شاهان و سران وسروران زیر گِل‌اند
روهای چو مه در دهن مور ببین

   

پلک بگشا نازنینم صبح زیبایت بخیر
دلربا و بهترینم! صبح زیبایت بخیر

خواب نوشینت گوارا نوش مژگان خمار
خمره چله‌نشینم! صبح زیبایت بخیر

ناز بالش از پر قو هم برای تو کم است
گُلپر ابریشمینم! صبح زیبایت بخیر

تن بلور مو طلایی! آفتابی کن مرا
روشنی‌بخش زمینم! صبح زیبایت بخیر

گونه‌های نقره‌ات یاقوت گُل انداخته
قرص ماه شرمگینم! صبح زیبایت بخیر

هر سپیده با تو آغاز بهاری دیگر است
خنده کن تا گُل بچینم، صبح زیبایت بخیر

با چنین عطر تنی از رشک می‌سوزد بخور
خوش‌تراش مرمرینم! صبح زیبایت بخیر

چشم زیتون لب انجیری! بده صبحانه‌ام
مریم معبدنشینم! صبح زیبایت بخیر

مهربانی هدیه کن با شُرشُر رود دو دست
سیب فردوس برینم! صبح زیبایت بخیر

عشقی و عینت عسل، شینت شکر، قاف تو قند
شور شیرین آفرینم! صبح زیبایت بخیر

تاب آوردم شب دلتنگی‌ام را تا سحر
تا تو را از نو ببینم، صبح زیبایت بخیر

محشر است این شعر و می‌پرسد خدا او یا بهشت؟
من تو را برمی‌گزینم، صبح زیبایت بخیر

شهراد میدری

   

ز دست دیده و دل هردو فریاد
هر آن‌چه دیده بیند دل کند یاد
بسازم خنجری نوکش ز فولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

   

شعر انقلابی

از خون بي نوايان اخذ مفاد تاکي
وز رنج بيمردان جشن مراد تاکي
بيداد بر ضعيف آنجايي نگشت تحرير
لافيدن جرايد از عدل و داد تاکي
تا رتبه انتسابيست مشکل بود توازن
فرمانرواي مطلق هر بيسواد تاکي
سعي و عمل چو نبود از آرزو چه خيزد
آزردهگي به ملت خواهي زياد تاکي
همکاري و تعاون از اعتماد خيزد
با خلق خويش باشيم بي اعتماد تاکي
ديريست مستبد را با شيخ اتحاديست
يارب ميان دزدان اين اتحاد تاکي
اي مجمع عمومي زين انجمن چه حاصل
گر نيست فرق مذهب جنگ نژاد تاکي
تجهيز جيش از چيست وين خوف و ترس از کيست
باغي که صلح رويد تخم فساد تاکي
با ناتوان نديديم جز مکر از توانان
ناميست از حمايت غصب بلاد تاکي
بي گردش طبيعت ما را مساز مأيوس
ناشاد قلب خلقي يک عده شاد تاکي
بلخي به دهر گويم يا با زمامداران
با اهل فضل آنسان کيد و عناد تاکي