اصیل و نجیب مثل همه اقوام ایرانی

   

به من بگو
که هنگام پیری
به وقت نیاز و عجز
درست در راس الزمان آلزایمر و زانو درد
هنوز هم دوستم خواهی داشت؟
هنوز هم عاشقانه نگاهم خواهی کرد؟
و از آدرسی که در جیب کتم پنهان کرده ای ...
پلاک خانه ات خواناست؟

   

گاهی دلتنگی
شبیه دیدن عکسی قدیمی میان آلبوم خانوادگیست،
شبیه پیداکردن نوشته ای غبارگرفته
از زیر فرش های کفِ اتاق،
چیزی مانند بوی کمرنگِ عطر
از شیشه ی خالی ادکلن مورد علاقه ات،
دیدن شاخه گلی خشک
میان صفحات کتاب قطوری که مدت ها بازش نکرده ای،
خواندن دوباره ی کارت پستال های نَم کشیده
و ملاقات اتفاقی با چهره ای که سال ها پیش همسایه ات بوده ...

ما در گذشته هایمان زندگی می کنیم
و همیشه جسممان
به ناچار
به روزهای بعدی منتقل می شود.

   

آدمیزاد،
گاهی به یک نظر
هواخواه کسی می شود،
گاهی هم صد سال اگر با کسی دمخور باشد
دلش بار نمی دهد که
با او دست به یک کاسه ببرد...

   

پنداشتی که "کوره ی سوزان" ، عشق من
دور از نگاه گرم تو، خاموش می شود؟

پنداشتی که یاد تو ، این یاد دلنواز !
در تنگنای سینه، فراموش می شود؟!

تو رفته ای که بی من، تنها سفر کنی
من مانده ام که بی تو، شب ها سحر کنم !

تو رفته ای که عشق من از سر به در کنی
من مانده ام که عشق تو را، تاج سر کنم !

روزی که پیک مرگ، مرا می برد به گور
من شب چراغ عشق تو را ، نیز می برم...

   

دلخوشم با نفسی
حبه قندی
چایی....
صحبت اهل دلی
فارغ از همهمه ی دنیایی
دل خوشی ها کم نیست،
دیده ها نابیناست

   

تواین مدتی که شناختمش دخترمنطقی،مودب،مهربون وخوش برخورد..دیدمش...امیدوارم که همیشه موفق وسلامت باشیدساریناخانم
.
.

   

حیدر بابا اوشاقلارین دیل آشدی

تورکو آتیب آیری دیله دانیشدی

اصیل دیل اوزگه دیله قاریشدی

اویان ماساخ دیلیمیزدن آد قالماز

شیرین دیلدن آغزیمیزدا داد قالماز

استاد شهریار

   

پنداشتی که "کوره ی سوزان" ، عشق من
دور از نگاه گرم تو، خاموش می شود؟

پنداشتی که یاد تو ، این یاد دلنواز !
در تنگنای سینه، فراموش می شود؟!

تو رفته ای که بی من، تنها سفر کنی
من مانده ام که بی تو، شب ها سحر کنم !

تو رفته ای که عشق من از سر به در کنی
من مانده ام که عشق تو را، تاج سر کنم !

روزی که پیک مرگ، مرا می برد به گور
من شب چراغ عشق تو را ، نیز می برم...