اصیل و نجیب مثل همه اقوام ایرانی

  

چه قد شده تا حالا فکر کنی بی ارزشی/کسی دوستت نداره/دیگه واس کسی مهم نیستی/یا این که خشگل نیستی/کسی بهت توجهی نمیکنه/و به خاطر اینا افسرده و غمگین بشی جوری که احساس کنی لحظه مرگت رسیده..همه ما شاید از ابن دست افکار رو داشتیم...ولی دلیلش چی میتونه باشه که کاهی انقدر احساس ضعیف و ناتوانی و نا امیدی بهمون دست میده..فکر میکنم یک دلیلش ضعف ایمان باشه..شما چی فکر می کنید.