اصیل و نجیب مثل همه اقوام ایرانی

     

یک روز میفهمی که عاقبت این تویی که برای خودت میمانی و ادمها هر چقدر هم عزیز و هرچقدر هم نزدیک، دنبال زندگی و ارزوهای خودشان میروند... روزی به خودت می ایی ، روزی که تارهای سفید موهایت در نبرد تن به تن با تارهای سیاه پیروز شده اند ،و تو مانده ای و حسرت کارهای که نکرده ای،لذتی که نبرده ای، و زمانی که برای خودت نگذاشته ای ...
تو مانده ای و ارزوهایی که برای رسیدنشان دیر است...
روزی تو پیر خواهی شد و این برای"دیگران بودن ها" و خودت را فراموش کردن ها ، حریف حسرت و بغض شبانه ات نخواهند شد!!

     

همیشه قوی ترین آدما اونایی که میبرن نیستن ، بلکه آدمایی هستن که وقتی میبازن
نا امید نمیشن...

     

بعضے از آدمها زیر سنگینے حجاب هم وقیحند!
بعضے از آدم‌ها با پریشانے موهایشان هم نجیب
یادت باشدوقاحت و نجابت در ذات آدم‌هاست...